Απομόνωση, αβεβαιότητα, φόβος. Η ζωή και η καθημερινότητα μας έχει αλλάξει εξαιτίας μιας παγκόσμιας πανδημίας. Εξαιτίας ενός νέου ιού που έβαλε όλο τον πλανήτη σε καραντίνα. Η ζωή δεν είναι ίδια με πριν. Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Η ζωή αλλάζει συνεχώς και εξελίσσεται. Ακόμα και αν νομίζουμε ότι τα πάντα έχουν παγώσει και δεν κινείται τίποτα, τελικά διαπιστώνουμε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Σε αυτό το άρθρο θα ανακαλύψουμε μαζί μια άλλη πτυχή αυτής της κατάστασης. Θα ρίξουμε μια πιο αισιόδοξη ματιά στην πραγματικότητα που βιώνουμε και θα διαπιστώσετε και εσείς ότι κάθε δυσκολία που εμφανίζεται ευτυχώς κρύβει και πολλές ευκαιρίες.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για σκέψη και επαναπροσδιορισμό της ζωής μας.
Θα ήταν κρίμα και άδικο αυτές τις ημέρες να κλαίμε απλά τη μοίρα μας και να αναρωτιόμαστε σε τι φταίξαμε και μας βρήκε τέτοιο κακό. Τι κάναμε λάθος και ποιες αμαρτίες πληρώνουμε.
Ας πάρουμε το χρόνο μας για να βρούμε τα πατήματά μας στη νέα κατάσταση, αλλά δεν υπάρχει λόγος να πανικοβληθούμε.
Είναι απολύτως λογικό όταν μας τραβάνε απότομα την πρίζα της ζωής μας να παθαίνουμε ένα σοκ. Χρειάζεται κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε, τι άλλαξε, τι πρόκειται να γίνει από εδώ και πέρα, πόσο θα κρατήσει όλο αυτό, πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα και πως θα είναι η ζωή μετά.
Ο φόβος και η αβεβαιότητα απενεργοποιούν τις θετικές σκέψεις και την καλή μας διάθεση. Δημιουργείται εκνευρισμός και αρνητικότητα που κάθε μέρα διογκώνεται εντός καραντίνας.
Δεν χρειάζεται να απογοητευόμαστε.
Καταρχάς θα πρέπει να παραδεχτούμε όλοι ότι υπάρχουν καταστάσεις που ελέγχουμε και καταστάσεις που δεν ελέγχουμε.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι συμβαίνει στον κόσμο. Μπορούμε όμως να ελέγξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε αυτό.
Το πώς θα ανταποκριθούμε στις επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα έχει μεγάλο αντίκτυπο και στη ζωή μας μετά την πανδημία.
Τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να κάνουμε έναν απολογισμό της ζωής μας και να αναθεωρήσουμε τα κακώς κείμενα και να εστιάσουμε στα καλά. Ή να σχεδιάσουμε το μέλλον όπως το θέλουμε.
Τώρα είναι η ώρα για ουσιαστική σκέψη.
Μην βιαστείτε να απορρίψετε αυτή τη συμβουλή. Δώστε λίγη προσοχή και δείτε ότι είναι αρκετά χρήσιμη.
Απορροφημένοι στην καθημερινότητα και τους γρήγορους ρυθμούς ζωής και εργασίας, δεν είχαμε ποτέ πραγματικά τον χρόνο για ένα διάλειμμα. Δεν είχαμε τον χρόνο να συνειδητοποιήσουμε πόσο γρήγορα τρέχαμε. Πόσο προσπερνάμε τη ζωή μας χωρίς να την απολαμβάνουμε όπως θα έπρεπε.
Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την κατάσταση με την επανεκκίνηση ενός υπολογιστή μετά από την εισβολή ενός ιού. Format και επανεκκίνηση για να δουλέψουν τα προγράμματα ξανά.
Το να χτυπά το ξυπνητήρι το πρωί και μετά να ξεκινά ένας μαραθώνιος υποχρεώσεων δεν είναι ακριβώς και η ζωή που ονειρευτήκατε. Σωστά;
Η δύναμη να δημιουργήσουμε ό, τι θέλουμε είναι σε μεγάλο βαθμό στα χέρια μας.
Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς πραγματικά θέλετε να ζήσετε;
Ποιοι θέλετε να είστε;
Τι θέλετε να γίνετε;
Πόσο ωραία είναι η ζωή σας;
Ποια είναι τα όνειρά σας;
Δεν μπορούμε να αρνηθούμε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Όταν βρέχει, βρέχει. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο ήλιος λάμπει, αλλά θα βραχούμε όταν βγούμε έξω.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι συμβαίνει, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε αυτό. Η διαφορά μεταξύ αντίδρασης και απόκρισης; Εάν αφήσουμε αυτό που ακούμε ή διαβάζουμε στις ειδήσεις να μας επηρεάσει, θα ζούμε με τον φόβο και τον πανικό.
Και αυτό μπορεί να είναι εξίσου επιζήμιο με τον ίδιο τον ιό. Οι ψυχολόγοι, οι ψυχίατροι και οι ειδικοί το έχουν τονίσει αυτό.
Μπορούμε να ακούμε τι λένε οι επιστήμονες και οι γιατροί, αλλά μόνο για λίγα λεπτά την ημέρα. Έτσι ώστε να βεβαιωθούμε ότι έχουμε κάνει τα κατάλληλα βήματα για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους να είναι ασφαλείς.
Και μετά από αυτά, ας συντονιστούμε στους εαυτούς μας και την οικογένειά μας. Ας φροντίσουμε τους εαυτούς μας και τους αγαπημένους μας σε όλα τα επίπεδα. Ας περάσουμε ποιοτικά μαζί τους μέσα στο σπίτι και ας αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο.
Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε πόσο ευγνώμονες είμαστε για αυτά που έχουμε και όχι για αυτά που δεν έχουμε. Ας επικεντρωθούμε στο καλό αυτού που έχουμε ήδη και στο καλό αυτού που θα υπάρξει μετά την πανδημία.
Ας σκεφτούμε έναν υγιή κόσμο. Ας σκεφτούμε ότι όλα θα πάνε καλά και θα βρεθεί το εμβόλιο και τα φάρμακα για να αντιμετωπιστεί ο ιός. Δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου.
Ας χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον επιπλέον χρόνο για να μελετήσουμε περισσότερο και να χαλαρώσουμε. Να δώσουμε έμφαση στην ψυχική μας ηρεμία και σκεφτούμε από μέσα προς τα έξω. Έτσι θα βοηθήσουμε και τους γύρω μας να είναι καλά. Θα τους δώσουμε κουράγιο και δύναμη.
Το πώς θα περάσουμε από αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς σκεφτόμαστε και πώς συμπεριφερόμαστε τώρα.
Καταστάσεις όπως αυτή, με απότομες αλλαγές και αβεβαιότητα είναι η τέλεια στιγμή για να σκεφτούμε τη ζωή μας. Στη συνέχεια, μπορούμε δημιουργικά να διαταράξουμε τον κανόνα, να φυτέψουμε νέους σπόρους, να δράσουμε παρά τον φόβο και να ανθίσουμε.
Το 1665, όταν το Πανεπιστήμιο του Cambridge έκλεισε προσωρινά λόγω της πανώλης, ο Νεύτωνας έπρεπε να εργαστεί από το σπίτι.
Ήταν η πιο παραγωγική περίοδος της ζωής του. Χρησιμοποίησε το χρόνο για να αναπτύξει τις θεωρίες του σχετικά με τη βαρύτητα.
Τώρα ας ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ... και ας αποφασίσουμε πώς θα χρησιμοποιήσουμε την καραντίνα και την κοινωνική αποστασιοποίηση για να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Σιάμος Χρήστος
Υ.Γ. «Σκέψη του παροδικού που σε παραλύει. Σπίτια, θάνατοι, χωρισμοί. Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς. Καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στη χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί κι αυτή θα ανήκει σ’ έναν από τους καιρούς της ζωής σου»
Γιώργος Σεφέρης (Μέρες Γ’ 1934-1940)
