Τι χρειάζεται για να είναι κανείς ευτυχισμένος; Πώς μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή που μας ικανοποιεί και μας γεμίζει όταν ο καθένας μας έχει τα δικά του όνειρα, τις δικές του φιλοδοξίες, τα δικά του προτερήματα και ιδιαιτερότητες;
Σε αυτές τις δύσκολες ερωτήσεις επιχειρούμε να δώσουμε απαντήσεις μέσα από μια απολαυστική συνέντευξη (πιστέψτε με) με τη Μάνια Μαυρίδου, αρχιτέκτονα και business coach, έναν άνθρωπο που εκτιμώ και σέβομαι ιδιαίτερα και εμπιστεύομαι τις απόψεις και τις γνώσεις της επί του θέματος.
Τη Μάνια τη γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί της μέσα από το δικό μου ταξίδι αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, διαβάζοντας τα άρθρα της στο blog της, The SuccessfulBlog, o τρόπος που γράφει και τα επιχειρήματα που παραθέτει για να τεκμηριώσει τα όσα λέει.
Για αυτό και της ζήτησα να μου δώσει μία συνέντευξη προκειμένου να μας βοηθήσει να καταλάβουμε το βαθύτερο νόημα της ευτυχίας, της σημασίας των στόχων και της αυτογνωσίας.
Γεια σου Μάνια και σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη. Θα ξεκινήσω με μια δύσκολη ερώτηση, Τι είναι η ευτυχία; Τι σημαίνει για σένα ευτυχία;
Νομίζω ότι αυτή η ερώτηση έχει απαντηθεί από σοφότερους από μένα, πολλά χρόνια πριν! "Η αληθινή ευτυχία είναι η ελεύθερη εξάσκηση του πνεύματος" είπε ο Αριστοτέλης, ενώ ο Επίκουρος “Την ευδαιμονία και τη μακαριότητα δεν τις φέρνουν τα πλούτη, ούτε η πληθωρική δραστηριότητα, ούτε οι εξουσίες, ούτε η ισχύς, αλλά η αλυπία, η πραότης των συναισθηματων και η ψυχική διάθεση που αναγνωρίζει τα όρια που έχει θέση η φύση.”
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω! Για μένα, ευτυχία είναι η εσωτερική γαλήνη, η δυνατότητα και απόλαυση να δημιουργώ, η ελευθερία και η αυτοδιάθεση.
Ευτυχία είναι ότι θα κοιμηθώ γαλήνια και ικανοποιημένη, χωρίς άγχος και σοβαρές έγνοιες και θα ξυπνήσω με ενθουσιασμό για την επόμενη μέρα και για όλα όσα έχω να κάνω.
Ευτυχία είναι ότι μπορώ να ονειρεύομαι και να πραγματοποιώ πολλά από αυτά που οραματίζομαι καθημερινά (είμαι αρχιτέκτονας!), χωρίς να απογοητεύομαι, όπως παλιότερα, επειδή κάτι δεν έγινε όπως το προγραμμάτιζα.
Ευτυχία είναι να έχω καλή διάθεση 350 μέρες το χρόνο! (Είναι λογικό 15 μέρες τη χρονιά να μην είμαι στα καλύτερα μου.) Όμως, δεν θα σου έλεγα τα ίδια αν με ρωτούσες στα 25 μου!
Γιατί τόσος κόσμος κυνηγάει την ευτυχία και δεν τη βρίσκει; Τι πιστεύεις ότι φταίει;
Ότι δεν έχουν διαβάσει και ζήσει αρκετά! Ότι δεν έχουν γνωρίσει τον εαυτό τους, τις δυνατότητές τους και τις πραγματικές τους επιθυμίες. Οι περισσότεροι ψάχνουν την ευτυχία έξω από αυτούς, σε άλλους ανθρώπους, υλικά αγαθά ή εξωτερικούς παράγοντες. Η ευτυχία τους εξαρτάται από άτομα και καταστάσεις που δεν ελέγχουν και συνήθως τοποθετείται κάπου στο μέλλον.
Θα είμαι ευτυχισμένος-η όταν θα βρω τον άνθρωπο της ζωής μου, όταν θα είμαι πλούσιος, όταν θα έχω αυτό το αυτοκίνητο, όταν θα έχω ό, τι ο γείτονας! Συχνά ονειρεύονται τα όνειρα άλλων, εκπληρώνουν προσδοκίες άλλων και μετά αναρωτιούνται γιατί δεν είναι ευτυχισμένοι. Αν είσαι νοητικά, ψυχικά και σωματικά υγιής είναι στο χέρι σου να είσαι ευτυχισμένος!
Μήπως είναι μια ουτοπία ή όντως υπάρχει; Μπορεί να «βιώσει» και να «κατακτήσει» κάποιος από μόνος του την ευτυχία;
Εξαρτάται πόσο στενά ή διαστρεβλωμένα αντιλαμβάνεται την ευτυχία ή πόσο παλεύει εναντίον της! Για παράδειγμα, αν ψάχνεις την ευτυχία σε καταχρήσεις και ουσίες, σίγουρα η ευτυχία θα παραμείνει ουτοπία!
Όπως είπα παραπάνω, νιώθω ευτυχισμένη εδώ και πολλά χρόνια. Και το θυμίζω στον εαυτό μου πολλές φορές την ημέρα. Δεν ένιωθα πάντα έτσι. Χωρίς να είμαι δυστυχισμένη, μικρότερη ήμουν περισσότερο μπερδεμένη και αισθανόμουν συχνά πεσμένη, χωρίς σοβαρό λόγο.
Θα έλεγα ότι δημιουργούσα η ίδια δυσάρεστες καταστάσεις ή με έβαζα άσκοπα σε μπελάδες.Όμως, ασχολήθηκα πολύ με τον εαυτό μου και την ψυχολογία, ενώ η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία που έκανα για 3 χρόνια στα 35 μου, καθόρισε τη ζωή μου.
Από τότε έμαθα να διαχειρίζομαι, μόνη μου, με επιτυχία δύσκολες καταστάσεις και προπαντός, να μην τις προκαλώ χωρίς λόγο!
Βασίστηκα και αξιοποίησα τα δυνατά μου σημεία, αποδέχτηκα τις ιδιαιτερότητες και τις αδυναμίες μου, με αποτέλεσμα να δω θεαματική πρόοδο σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και να νιώθω ευτυχισμένη. Η απόφαση ήταν δική μου, όμως είχα κατάλληλη καθοδήγηση από ειδικό. Αλλιώς πολύ λίγα θα είχα καταφέρει.
Πιστεύω ότι η ευτυχία είναι κάτι πολύ απλό, που εμείς κάναμε πολύπλοκο. Γι’ αυτό βλέπεις, είτε πολύ απλούς ανθρώπους και παιδιά να αισθάνονται ευτυχισμένοι, είτε πολύ σοφούς ανθρώπους να δηλώνουν ευτυχισμένοι. Όμως, η μεγάλη πλειοψηφία βρίσκεται κάπου ανάμεσα, μάλλον μπερδεμένη και ανικανοποίητη.
Όλοι μας έχουμε ψάξει φράσεις στο google όπως, «Πώς να μην επηρεάζομαι από μια κατάσταση», «Πώς να βελτιώσω τη ζωή μου», «Πώς θα πετύχω στη ζωή μου» και άλλα πολλά παρόμοια. Όλοι μας θέλουμε να εξελιχθούμε και να μην αφήνουμε τις καταστάσεις να μας σέρνουν. Καλά τα διαβάζουμε αλλά πόσοι τα κάνουμε πράξη;
Δεν ξέρω αν όλοι θέλουν να εξελιχθούν, γιατί αλλά δείχνουν οι πράξεις τους! Οι περισσότεροι περιμένουν γρήγορες και μαγικές λύσεις με ελάχιστο κόπο. Γι’ αυτό αρέσκονται στα σύγχρονα παραμύθια του “νόμου της έλξης” και “του σύμπαντος που συνωμοτεί για χάρη μας”! Άλλη δουλειά δεν είχε το σύμπαν!
Λίγοι μπαίνουν πράγματι στον κόπο να γνωρίσουν σε βάθος τον εαυτό τους και να αλλάξουν ή να βελτιώσουν όσα τους μπλοκάρουν. Χρειάζεται θάρρος για να τα βάλεις με τα σκοτάδια σου.
Αντιθέτως, οι περισσότεροι περιμένουν να αλλάξουν οι καταστάσεις, να διορθωθούν οι άλλοι, να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, χωρίς αυτοί να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους. Τοποθετούν τη λύση των προβλημάτων τους έξω από αυτούς και αρνούνται να εγκαταλείψουν τη ζώνη άνεσής τους (comfort zone), έστω και για λίγο.
Για σκέψου, θεωρούμε λογικό να ξοδέψουμε χρήματα και να αφιερώσουμε πολλά χρόνια από τη ζωή μας σε σπουδές και εξάσκηση, ώστε να φτάσουμε σε ένα υψηλό επαγγελματικό επίπεδο. Ωστόσο, περιμένουμε να έχουμε γρήγορη και θεαματική εξέλιξη σε προσωπικό επίπεδο, χωρίς να κάνουμε σχεδόν τίποτα!
Υπάρχουν υπερβολικά πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν πιστεύουν στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους. Πού οφείλεται αυτό;
Σε πολλά πράγματα! Αρχικά στην ανατροφή τους και το περιβάλλον τους. Όχι μόνο το στενό, οικογενειακό περιβάλλον, αλλά το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο μεγάλωσαν και έζησαν.
Οι δάσκαλοι και οι φίλοι μας παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή μας, όπως τα βιβλία που διαβάζουμε και τα πρότυπα που έχουμε. Αν ακούς συνεχώς από μικρός ότι είσαι ανίκανος και βλάκας από τις αυθεντίες της ζωή σου, στο τέλος θα το πιστέψεις.
Αν ακούς ότι δεν θα τα καταφέρεις μόνος σου, ενώ τα βρίσκεις όλα έτοιμα χωρίς να προσπαθήσεις, θα πιστέψεις ότι έτσι είναι τα πράγματα στη ζωή και θα απογοητευτείς οικτρά.
Αν ακούς ότι είσαι τρομερά προικισμένος σε έναν τομέα (χωρίς να είσαι), πιθανόν να απογοητευτείς πολύ στο μέλλον.
Αν στερηθείς σε ακραίο βαθμό υλικά αγαθά ή αξίες, όπως η ελευθερία, η αγάπη και το ενδιαφέρον, πιθανόν να φτάσεις στο άλλο άκρο, κυνηγώντας τα!
Προσωπικά θεωρώ τον υπερπροστατευτισμό και την χειραγώγηση πιο ύπουλα από την αδιαφορία και την κακομεταχείριση από τους γονείς. Γιατί στην δεύτερη περίπτωση είναι ξεκάθαρο με τι έχεις να παλέψεις. Ενώ στην πρώτη ίσως δεν το αντιληφθείς ποτέ!
Αν τα έχεις όλα λυμένα δεν χρειάζεται να κοπιάσεις για κάτι. Αν όμως δεν ζοριστείς, πώς θα νιώσεις την ικανοποίηση ότι τα κατάφερες; Η αυτοπεποίθηση χτίζεται μέρα με τη μέρα, δεν γεννιόμαστε μ' αυτή. Οι νίκες και οι επιτυχίες βοηθούν, όχι όμως όταν έρχονται εύκολα.
Γινόμαστε πιο σίγουροι για τον εαυτό μας και τολμηροί επειδή πέσαμε και ξανασηκωθήκαμε, γινόμαστε σοφότεροι από τα προβλήματα που λύσαμε με επιτυχία, γινόμαστε πιο έμπειροι από τα λάθη που μας δίδαξαν κάτι και δεν τα επαναλάβαμε.
Αν φοβάσαι τρομερά την αποτυχία, τότε δύσκολα θα πετύχεις οτιδήποτε!
Πιστεύεις πως είναι σημαντική η αυτοβελτίωση; Σε τι μπορεί να βοηθήσει;
Έχω την εντύπωση ότι η λέξη αυτή έχει γίνει της μόδας, όμως επί της ουσίας λίγοι αντιλαμβάνονται την πραγματική αξία της. Η βελτίωση και η πρόοδος μας σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο (θα έπρεπε να) είναι η φυσιολογική μας εξέλιξη. Αν δεν συμβαίνει μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, σημαίνει ότι έχουμε μείνει στάσιμοι.
Από την άλλη, πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, ως ακατόρθωτο, να βελτιωθούμε σε οποιονδήποτε τομέα, χωρίς καμία απολύτως βοήθεια από άλλους. Είναι τρομερός άθλος να μάθει να μιλάει ένα παιδί (τελικά οι περισσότεροι τα καταφέραμε!)
Πόσες πιθανότητες επιτυχίας θα είχαμε αν δεν υπήρχε κάποιος δίπλα μας να μας μιλάει, να μας διορθώνει και να μας ενθαρρύνει;
Η προσωπική μου εμπειρία, έχοντας εργαστεί για αρκετά χρόνια στην εκπαίδευση, αλλά όντας και η ίδια μονίμως εκπαιδευόμενη σε κάτι καινούργιο, είναι ότι με την σωστή καθοδήγηση μπορούμε να κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο και να κάνουμε μια σωστή αρχή!
Για φανταστείτε να προσπαθείτε να μάθετε εντελώς μόνοι σας να οδηγείτε, από κάποιο εγχειρίδιο! Πόσο πιο δύσκολο να τα καταφέρετε και πόσο πιθανό να φάτε τα μούτρα σας!
Για τον ίδιο λόγο πιστεύω ότι ουσιαστική και γρήγορη αυτοβελτίωση, απλώς διαβάζοντας μερικά βιβλία είναι αδύνατη.
Μάλιστα, έχω γράψει ολόκληρο άρθρο για το θέμα: Γιατί τα βιβλία αυτοβελτίωσης σπάνια έχουν αποτέλεσμα;
Τι σημαίνει για σένα ευ ζην και γιατί πολλοί το αντιμετωπίζουν ως μια ουτοπία;
Ευ ζην για μένα σημαίνει δυνατότητα για ποιοτικές επιλογές. Από το ποιους ανθρώπους επιλέγω να έχω δίπλα μου, μέχρι το πόσο ευχάριστος, άνετος και πρακτικός είναι ο χώρος που ζω και εργάζομαι, με ποιες δραστηριότητες γεμίζω τη μέρα μου, τι δημιουργώ, τι διαβάζω, τι βλέπω, τι ακούω και τι τρώω (με αυτή τη σειρά).
(Το να δίνω περισσότερη σημασία στο τι τρώω είναι δείγμα παρακμής και όχι προόδου).
Σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζω το ευ ζην με τον πλούτο, αν και θεωρώ ότι χωρίς χρήματα θα δυσκολευτεί κάποιος πολύ να ζήσει ποιοτικά στη σημερινή, δυτική κοινωνία, ειδικά σε αστικό περιβάλλον. Αυτό που θεωρώ καταστροφικό είναι να βρεθεί κάποιος με πολλά χρήματα, χωρίς την απαιτούμενη παιδεία.
Για παράδειγμα, μερικά από τα πιο κακόγουστα σπίτια που έχω δει είναι πανάκριβα, ωστόσο δεν έχουν ίχνος καλαισθησίας και μέτρου.
Βάζεις στόχους στη ζωή σου; Και αν ναι πώς τους πετυχαίνεις;
Δεν κάνω και τίποτα άλλο! Οι στόχοι δεν χρειάζεται να είναι πάντα μακροπρόθεσμοι ή μεγαλεπήβολοι. Στόχος είναι να τελειώσω το επόμενο άρθρο, να ολοκληρώσω το επόμενο έργο με τον καλύτερο τρόπο, να κλείσω την επόμενη καλή δουλειά, να πάω συστηματικά στο γυμναστήριο (ο δυσκολότερος στόχος για μένα!), στόχος είναι να είμαι συνεπής στο ραντεβού μου.
Για να πετύχουμε έναν στόχο δεν χρειάζονται μαγικά, αλλά αποφασιστικότητα, έξυπνες επιλογές, συστηματική δουλειά, οργάνωση και σωστή στρατηγική, επιμονή και υπομονή.
Πόσο σημαντικό είναι να βάζουμε στόχους στη ζωή μας; Σε τι εξυπηρετεί;
Οι στόχοι μας βοηθούν να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε. Μπορεί να είναι πολύ γενικοί, αλλά και ειδικότεροι.
Για παράδειγμα, ο βασικός στόχος της ζωής μου ήταν να είμαι ανεξάρτητη και να περνάω ευχάριστα τον χρόνο μου.
Επιλέγοντας σπουδές και επαγγέλματα που μου δίνουν αυτή τη δυνατότητα, έναν τρόπο ζωής που μου ταιριάζει και ανθρώπους με τους οποίους διασκεδάζω, γελάω και κάνω ενδιαφέρουσες συζητήσεις, έχω καταφέρει να τον εκπληρώσω. Προτιμώ να καθορίζω εγώ τη ζωή μου και ν’ αφήνω πολύ λίγο χώρο στην τύχη.
Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας ένα στόχο που έχεις πετύχει τελευταία και για τον οποίο είσαι πολύ περήφανη;
Ο βασικότερος στόχος μου ήταν να ζω τη ζωή που επέλεξα, όπως ανέφερα παραπάνω.
Αλλά, χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, είναι πολλοί οι στόχοι που πετυχαίνω και με κάνουν περήφανη. Μικροί και μεγάλοι στόχοι.
Ίσως ο σημαντικότερος στόχος που πέτυχα είναι να περνάω τον περισσότερο χρόνο μου κάνοντας πράγματα που λατρεύω, να πληρώνομαι για αυτά και να κάνω ανθρώπους που συμπαθώ και αυτοί εκτιμούν τη δουλειά μου (τους πελάτες μου) ευτυχισμένους!
Δεν είναι απλώς ένας επαγγελματικός στόχος, αλλά στόχος ζωής, αφού τουλάχιστον το μισό χρόνο που είμαστε ξύπνιοι τον περνάμε δουλεύοντας.
“Αν κάνεις τη δουλειά που αγαπάς δεν θα χρειαστεί να εργαστείς ούτε μια μέρα στη ζωή σου”, αμφιλεγόμενο το ποιος το είπε, αλλά το ζω χρόνια τώρα και είναι υπέροχο!
Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σου κάνει κάποιους ανθρώπους να απολαμβάνουν περισσότερη χαρά σε διάφορους τομείς της ζωής τους, ενώ κάποιους άλλους όχι;
Πιστεύω ότι οι πρώτοι ζουν τη ζωή που επέλεξαν και τους ταιριάζει, ενώ οι δεύτεροι όχι. Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν τη ζωή που τους επιβλήθηκε από τους γονείς τους, την κοινωνία, τη θρησκεία γιατί δεν ήξεραν ότι μπορούν να κάνουν αλλιώς ή δεν τόλμησαν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Δεν θέλουμε όλοι τα ίδια πράγματα. Για μένα η ιδανική ζωή είναι μια ζωή ελευθερίας, ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης, γεμάτη από δημιουργικές ενασχολήσεις, νέες εμπειρίες και ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Δεν μου ταιριάζουν οι δεσμεύσεις όπως ο γάμος και η οικογένεια. Ζω μια ζωή εντελώς αντίθετη από το διαδεδομένο μοντέλο της ευτυχισμένης γυναίκας που ολοκληρώνεται μέσα από την οικογένεια και την απόκτηση παιδιών, ενώ η καριέρα μπαίνει σε δεύτερο επίπεδο.
Αν προσπαθούσα να ταιριάξω σε μια τέτοια ζωή θα ήμουν δυστυχισμένη. Ευτυχώς, δεν επέτρεψα σε τίποτα και σε κανέναν να καθορίσει τη ζωή μου και για να είμαι ειλικρινής, δεν αντιμετώπισα καμιά δυσκολία ή εμπόδιο ν’ ακολουθήσω το δρόμο μου.
Πιστεύω ότι αν βαθιά μέσα μας ξέρουμε ποιοι είμαστε και τι μας κάνει ευτυχισμένους, είναι αδύνατον να μας επηρεάσει κάποιος άλλος. Γι’ αυτό η αυτογνωσία είναι το πρώτο βήμα για μια ευτυχισμένη ζωή.
Θα ήθελα να μου αναφέρεις τρία θετικά «πιστεύω» που συμμερίζεσαι σαν άτομο και σε υποστηρίζουν στη ζωή σου.
Είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τη ζωή μας και όταν το συνειδητοποιούμε βρισκόμαστε με μεγάλη δύναμη στα χέρια μας. Προσπαθώ να μετατρέπω τα όνειρά μου σε σχέδια και στόχους και να αντιμετωπίζω τα προβλήματα ως προκλήσεις. Όπως υποστηρίζω: Ο επιτυχημένος ψάχνει λύσεις και βλέπει επιλογές. Ο αποτυχημένος ψάχνει δικαιολογίες και βλέπει αδιέξοδα.
Η ευτυχία και η καλή διάθεση είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα οπτικής. Στη δουλειά μου ως αρχιτέκτονας, τα προβλήματα ενός χώρου είναι εκείνα που με οδηγούν στις πιο εμπνευσμένες λύσεις. Πολλά από τα άρθρα μου προκύπτουν από όσα με ενοχλούν ή μ' εκνευρίζουν γύρω μου.Ευγνωμονώ τις δύο μεγαλύτερες κρίσεις στη ζωή μου, προσωπική και οικονομική, γιατί ήταν αυτές που με καθόρισαν και με βοήθησαν να εξελιχθώ και να προοδεύσω. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων (και επαγγελματιών). Εκείνοι που γκρινιάζουν κι εκείνοι που πετυχαίνουν.
Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος και αναντικατάστατος για να τον ξοδεύουμε σε δραστηριότητες και ανθρώπους που δεν μας προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό, πόσο μάλλον όταν μας βλάπτουν! Προσωπικά απομακρύνομαι πολύ εύκολα από ανθρώπους, καταστάσεις, συνήθειες και απόψεις που δεν συμβαδίζουν με αυτό που με εκφράζει και με ικανοποιεί σήμερα, χωρίς καμιά ενοχή. Αν είχα σήμερα τις ίδιες επιθυμίες, ανάγκες και απόψεις που είχα στα 20, θα ήμουν μάλλον ηλίθια!
Ποια συμβουλή θα έδινες σε ένα άτομο που επιθυμεί να πετύχει τους στόχους του αλλά συνεχώς απογοητεύεται;
Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που κάποιοι απογοητεύονται συνεχώς:
1.Έχουν μη ρεαλιστικούς στόχους. Μη ρεαλιστικός στόχος είναι να θέλω να γίνω χρωματική σύμβουλος ενώ έχω αχρωματοψία ή πρίμα μπαλαρίνα ενώ έχω πατήσει τα 45 και ζυγίζω 90 κιλά! Ας μην στεκόμαστε στις σπάνιες εξαιρέσεις, όπως ο τυφλός ζωγράφος, ο κουτσός χορευτής και ο κουφός μουσικός!
2.Οι στόχοι που βάζουν έρχονται σε αντίθεση με τις βαθύτερες πεποιθήσεις τους ή δεν αποτελούν δικές τους επιθυμίες. Είναι δύσκολο να γίνω εκατομμυριούχος ενώ βασική μου αξία είναι η εντιμότητα και βασική μου πεποίθηση ότι οι πλούσιοι είναι απατεώνες. Όσο κι αν προσπαθήσω να γίνω καλή γιατρός, για να ικανοποιήσω τον πατέρα μου και να αναλάβω το ιατρείο του δεν θα τα καταφέρω, αν κατά βάθος αυτό που αγαπώ και έχω κλίση είναι το σχέδιο και η ζωγραφική.
3.Δουλεύουν πολύ λιγότερο απ' όσο χρειάζεται για να τους πετύχουν. Στην περίπτωση που δεν ισχύουν τα 2 παραπάνω, η συχνότερη αιτία που οι περισσότεροι απογοητεύονται είναι επειδή περιμένουν θεαματικά αποτελέσματα με ελάχιστη δουλειά. Μόλις δεν συμβεί αυτό τα παρατάνε, θεωρώντας ότι απέτυχαν.
Όσο ταλέντο και αν έχετε, δεν θα γίνετε βιρτουόζος πιανίστας σε 5 χρόνια, μελετώντας 3 ώρες την εβδομάδα, ούτε σπουδαίος αρχιτέκτονας ή συγγραφέας σχεδιάζοντας ή γράφοντας όποτε έχετε κέφι! Δεν θα γίνετε καν μέτριος! Όσοι θαυμάζουμε για τα επιτεύγματά τους έχουν κυριολεκτικά αφιερώσει τη ζωή τους σε αυτό που ήταν η κλίση τους ή το πάθος τους.
Είναι πολύ σημαντικό να απολαμβάνουμε τη διαδρομή, γιατί τις περισσότερες φορές το ταξίδι θ’ αποδειχθεί πολύ μακρύτερο από αυτό που φανταζόμασταν! Τέλος, τα λάθη, οι αποτυχίες και οι απογοητεύσεις είναι μέσα στο πρόγραμμα, αλίμονο αν τα παρατούσαμε σε κάθε στραβοπάτημα!
Μια ευχή που θα έδινες για το Pergamodo και για τους αναγνώστες του.
Να βάζουν ρεαλιστικούς στόχους και να τους πραγματοποιούν, απολαμβάνοντας τη διαδρομή!
.png)
Μάνια Μαυρίδου
Αρχιτέκτων - Business Coach for Creatives
Στοιχεία επικοινωνίας:
Email: designmaniagr@gmail.com
Website: designmania.gr
Blog 1: Design4Happiness (The 1st Greek blog about interior design psychology)
Blog 2: The SuccessfulBlog (Helping creatives follow their dreams and build a successful business)
Συνέντευξη στο Χρήστο Σιάμο